Στο Μουσείο Οίνου και Αμπέλου Ραψάνης την Τρίτη 30 Ιουλίου 2024, και στην τελευταία δράση του «Μήγαρις είναι Άνοιξις, Μήγαρις Καλοκαίρι;», η Επιστημονική Δ/ντρια του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας – Γιώργος και Λένα Γουργιώτη, κα. Φανή Καλοκαιρινού και η Γραμματέας του Μορφωτικού Συλλόγου Ραψάνης, κα. Ευαγγελία Βλαχοστέργιου μας ταξίδεψαν στην παράδοση, την τέχνη του κεντήματος και τα έθιμα του τόπου.
Ένα σεντούκι ανοίγει και ένα ταξίδι αρχίζει. Μια προίκα που πρέπει να παραδοθεί και ένα παρασέντουκο με κοσμήματα θαμμένο κάτω από ένα πεύκο γίνεται σημάδι αναγνώρισης αδελφικής. Ένα ταξίδι ιστορίας και συναισθημάτων ξυπνά μνήμες της μικρασιατικής καταστροφής το 1922. Τα σεντούκι, η προίκα, τα προικιά, τα ραψανιώτικα προικοσύμφωνα που με το περιεχόμενό τους «γεμίζουν» τα σεντούκια, οι κεντήστρες, τα νυχτέρια, ο γιούκος, η έκθεση της προίκας, ένα πουκάμισο της νύφης γεμάτο με κεντίδια-μυστήριο και συμβολισμούς, πλουτίζουν το ταξίδι μας στο χθες με εικόνες και χρώματα, αλλά ανοίγουν και ένα παράθυρο στο μέλλον. Δίνουν το έναυσμα για σημαντικές εκθέσεις στα Μουσεία, που αποκτούν ένα μοναδικό ενδιαφέρον λόγω της πρωτοτυπίας που παρουσιάζουν με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, ενώ παράλληλα δίνουν ερεθίσματα στη νεότερη γενιά. Έτσι γίνονται πηγή έμπνευσης για νέους δημιουργούς με ιδέες που έρχονται από την παράδοση, αλλά προσαρμόζονται στο σήμερα.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε χθες στο νυφικό πουκάμισο και τη μαγική δύναμη που του αποδιδόταν, τον στολισμό του και τον συμβολισμό που αυτός φέρει, καθώς και την κασέλα και τον ρόλο που έπαιζε στους σταθμούς-διαβάσεις από το ένα στάδιο της ζωής του ανθρώπου στο άλλο.
Τη δράση συντόνισε η κα. Χάιδω Πανταζή, Υπεύθυνη της Δημ. Βιβλιοθήκης Ραψάνης, υπήρξε συμμετοχή με σχόλια και βιωματικές αναφορές από αρκετούς παρευρισκόμενους στη δράση αυτή και η βραδιά έκλεισε με μια εποικοδομητική συζήτηση σχετικά με το αν, πως και σε ποιο βαθμό θα μπορούσε να υπάρξει μια σοβαρή προσπάθεια αναβίωσης και ενίσχυσης της λαϊκής οικοτεχνίας στις σημερινές συνθήκες της ζωής μας.
